Başımı dayadığım dizlerinden bir anda kalkarak Yelda diyebildim sadece. Yelda ise benim konuşmamı beklerken gözlerime bakıyordu. Ben annemi nasıl yalnız bırakıp senle geleceğim ben baba olamam yelda ev geçindirecek güveni kendimde bulamıyorum diyecektim yeldaya ama bunları gözlerinin içine bakarak içimden geçiriyordum. Bunları diyecek cesaretim olmadığından hiç bir zaman söyleyememiştim yeldaya. Bunları söylemek yerine lafı karıştırmaktan başka birşey yapamamıştım. Canımın bira istediğini söyleyip ayağa kalktım tekele gitmek için. Ne birası boşver hadi birlikte gidelim rakı alır takılırız evde biraz dedi. Hazırlandı yanına bir miktar para aldı ve çıktık evden. Önden ben gitmiştim yelda ise yaklaşık 100 metre gerimden geliyordu tekele giderken. Köşeyi döndüğümüzde yavaşladım yeldanın bana yetişmesi için. Yanıma geldiğinde elimden tutmuş öylece yürüyordu elim sağ bacağına yavaşça değerken. Birkaç dakika sonra kendimizi tekelin içine atmış rakımızı alıp tekrardan çıkmıştık. Geri dönüşte marketin manav reyonuna geçip birkaç meyve çeşidinden az miktarlarda almıştık. Eve döndüğümüzde Yelda adeda meyhane havası verir gibi müzik açmıştı. Biraz zaman sonra meyveleri dilimleyip rakıları doldurup çağırmıştı beni masaya. Oturduk bir yandan sigara içiyor diğer yandan meyveler eşliğinde rakılarımızı yudumluyorduk. ilk bardağın pek etkisi olmamıştı açıkcası bana. Ama ikinci bardağı da yavaş yavaş yudumlayıp bitirince sarhoş olmaya başlıyordum sanki. Bu arada yelda bana çok mutlu olacağımızdan bahsediyordu. Ayrı eve taşındığımızda evin herşeyini çay kaşıklarına kadar değiştireceğimizi söylüyordu. Tamamen ikimizin istediği olacak diye eklerken gözlerinin içi gülüyordu. Hayaller kuruyordu Yelda ama o kurduğu hayaller birgün gerçekleşecekti mutlaka.