Aileme haber vermediğimden ötürü beni görünce çok şaşırdılar. Zeynep'i dışarıda bırakmıştım.

Size sürpriz yaptım. dedim. Ayrıca çok sevdiğim bir insanı da getirdim yanımda.
Zeynep'e işaret ettim geldi. Annemin ve babamın elini öptü samimiyetle. Onlar olanların hiçbirini bilmiyordu. Zeynep'i görünce çok sevindiler. Kim olduğunu öğrenince daha çok sevindiler.

Yoldan geldiniz. Açsınızdır çocuklar. dedi annem. Size bir şeyler hazırlayayım

Zeynep yardım etme teklifinde bulunduysa da annem, yol yorgunu olduğumuzdan dolayı kabul etmedi. Zeynep ve annem arasında görülmeye değer bir düello meydana geldi. Babamla ben gülmekten kendimizi alamadık. Onlar da gülüyordu. Düellonun galibi Zeynep olmuştu. ikisi mutfakta, biz babamla salonda dedikodu yapmaya başladık.

Ne yaşanmışsa yaşanmıştı ve zaman onları geride bırakmıştı. Üstelemenin, akla getirip kedere kapılmanın hiçbir mantıksal yaşamı yoktu.

Geçmişi gelecekte yaşamın hiçbir mümkünatı yoktu. Ve gelecek anlardaki kararlarımız sayesinde vücuda geliyordu. iş bu yüzden anı doyasıya yaşamak, her salisesinden keyif almak gerekliydi.