Kendime göre bir iş ilanı vardı. Aramak için sabahı beklemeliydim. O gece zor da olsa uykuya daldım. Çeşitli kabuslar gördüm. Küçük bir kız çocuğu vardı bir rüyamda. Sebebi sensin dedi sadece. Neyin sebebi benim ne yaptım dedim korkarak. Herşeyin sebebi sensin diyordu bana. Korkuyla uyandığımda kalbim deli gibi çarpıyordu. Yerimden doğrulup su içmeye gittiğimde gözüm saate ilişti. Saat 11:15'i gösteriyordu. Nasıl bu kadar çok uyumuştum böyle üstelik depresyon ilacımdan da içmemiştim. Yelda da gelip uyandırmamıştı. Çay suyunu koyduğumda evde ekmek olmadığını farketmiş hızlıca markete doğru yol almıştım. Ekmeğimi alıp geldiğimde kahvaltıyı yavaşça hazırlayıp kendimi rüyaların etkisinden kurtarıp karnımı doyurmam gerekiyordu. Bu rüyadan kimseye bahsetmedim yeldaya bile. Neyin sebebi bendim anlamamıştım. Ben o küçük kız çocuğuna ne yapmış olabilirdim ki.