Yurda vardığımda kendimi yatağa attım. Bu gece yolculuk vardı. Uyumam gerekiyordu.
Biletleri geceden ayarlamıştık. ( Babasının sayesinde )
Fatih uyandı ben geldiğimde. Sadece bakmakla yetindi. Hiçbir soru sormadı. Bunun için minnettarım dostum sana.

Birkaç saat uyumuşum.
Küçük bir valiz hazırlamıştım. Eşyaları içine yerleştirirken Zeki, Umut ve Fatih dikkatle bana bakıyordu. Ama hiç birinden tek kelime çıkmıyordu.

Saat 7 gibi Zeynep yurduma geldi. Ortak alanda bir masaya oturduk yolculuk saatine kadar. Ben, Ezgi, Fatih ve Zeynep...

Ezgi ile bir birliktelik yaşayamamıştım dostlar. Ama güzel bir arkadaşlığımız meydana gelmişti... Zeynep ile de iyi anlaşmaya başlamışlardı.
Sevdiğim insanların arasında senenin son haftalarında bütün sıcaklığıyla Ezgi'de katılmıştı. .

Otobüs saati yaklaştığında Bornova Stadı'nın önündeki otobüs firma temsilciliklerinden birinin önünde beklemeye başladık. Ezgi ve Fatih de gelmişti. Onlar bizi yolcu ettikten sonra geri dönecekti. Otogar servisi geldi. Vedalaşıp ayrıldık.

Şehrime giden yolu kullanıyorduk istanbul'a doğru. Aynı yollarda seyir ediyorduk, aynı mola yerlerinde duruyorduk. Bu sefer yalnız değildim yolculukta. Zeynep'in kokusunu içime çeke çeke güzel bir yolculuk yaptık. Zeynep Yalova taraflarında uyumaya başladı. Arabalı vapura girdiğimizde hala uyuyordu. Uyandırmadım. Vapurun üst katına çıkıp sigara içmeye başladım. Ve orada bir karar aldım.

'' Dönüşte şehrime uğrayacak, Zeynep'i ailemle tanıştıracaktım.''

Bütün her şeyi unuttum Melis'i, izmir'i daha başka şeyleri ve sadece bu fikre odaklandım.