Günün ilk yaşam belirtileri martılardan geldi. Sokak hayvanları çıktı daha sonra meydana, tekel bayiler yeni güne hazırlanmak için kapalı kepenklerini kaldırdı.

Dünya bir şekilde düzenine devam ediyordu. Birkaç kişinin yaşadığı herhangi bir aksilik bu düzeni sekteye uğratmaya yetmiyordu. Bir anlık düşündüm:

Bugün ölsem. Bu insanlar varlığımdan habersiz yine kepenk kaldıracaklardı, lokantalar, çay bahçeleri, iş merkezleri, her günkü düzenli işlerine devam edeceklerdi...

Bornova Sokağına daldım korkusuzca. izban'a giden en kısa yol burasıydı. Travestiler geçen gecenin yorgunluğunu atlatmak için evlerine çekilmişler, sokağı normal insanların, normal işlerine terketmişlerdi. Burada hayat gece farklı işliyordu sabah farklı...

ilk sefere biraz daha vakit vardı. Buna rağmen insanlar birikmişlerdi peronlarda. Uykusunu alamayan işçiler bekleme salonlarında boş bulduğu banklarda uyukluyordu.

Dışarıda bekledim. Kalın montuma rağmen geceden arta kalan soğuğu iliklerime kadar hissediyordum.