Nasıl başlayacağım bilmiyorum, yazacağım şeyler düşünülmüş şeyler değil. Laflarımı ölçüp biçmeme gerek yok. Hayatımda verdiğim son karardan önce verdiğim bu karardan sonra diğer kararım gerçekleşecek ve benden kurtulacaksın. Bunun senin için iyi bir haber olduğu kaanatindeyim.

Yinede de nasıl anlatacağım hakkında hiç bir fikrim yok, iç dünyamda yaşadığım şeylerin tarifi imkansız. Yavaş yavaş çöküşümün, hayatı kendime geçmek bilmeyen bir ceza gibi hissettirmemin, kendime olan saygımı kaybetmemin dışarıdan göründüğü kadar kolay olduğunu anlatmak hiç kolay değil. Yine de çöpe atılmaya layık olmayacak derecede saçma olsa bile sana göndereceğim. Çünkü olabildiğince pişmanlıklarımdan kurtulmuş olarak gitmek istiyorum.

Tam hatırlamasam da bu zamanlarda, yani ağustosun ortalarında başladığını düşünüyorum. Tatsız, bitecek bir ilişkinin içerisindeydim. Hiç bir şey hissedemiyordum, duygudan yoksundum ve bana değer veren kimse umrumda değildi. O zamanlar görüştüğüm bir kız vardı, sana anlatacaklarımla bir alakası olmadığından isim vermeyeceğim. Beni seviyordu, ancak ben kesinlikle onu sevmiyordum, yine de ara sıra konuşacak biri olsun diye sabrediyordum. işte ben böyle bir halin içerisinde sürünürken, bir yandan ise gireceğim okulu belirlemeye çalışıyordum. Okulmuş, üniversiteymiş çok önemsediğim şeyler değildi çünkü varlıklı bir ailenin çocuğuydum, nasıl olsa yaşamak için paraya ihtiyacım olmayacaktı. Aslında hayatımda her şey tamdı, dert edeceğim hiç bir şey yoktu. Ancak yaşadığım duygusal boşluk beni bile rahatsız edecek raddeye ulaşmıştı. Kimseyi sevemiyordum, o zamanlar dokunduğum her kızda sana duyduğum o hissin belki de çeyreğini arıyordum. Bütün boşluğu alkol ile doldurmaya çalışmaktan başka elimden bir şey gelmiyordu.

Evde oturmuş yeni aldığım kayıt ekipmanlarını incelerken arkadaşlarım beni çeşmeye, sakin bir buluşmaya davet etmişti. Sakin olduğunun altını çizmelerinin sebebi kalabalık buluşmalardan nefret ediyor olduğumu bildiklerindendi. Yapacak bir işim olmadığı için kabul ettim, o akşam her zaman olduğu gibi kafama uygun bir kız olup olmadığını düşündüm. Hayalci bir insandım, belki partide aradığım kişiyi bulacağım diye hayallere daldım umutsuzca. Sabah erkenden kalkıp ufak bir çanta hazırladım, annemlere çeşmeye ufak bir partide olacağımı ve bir miktar para almamın sakıncası olup olmadığını sordum. Her zaman kibardım, "kibarlık insanın özsaygısıyla özdeş bir niteliktir" derdi babam. Yolculuk kesinlikle benim için bir keyifti, lise arkadaşlarımdan bir sene daha büyük olduğum için ehliyetim vardı ve ulaşım sıkıntısı çekmemek için arabayı aldım. Bir kaç sigaranın, harika bir sabah manzarasının eşliğinde yaklaşık iki-üç saat sonra çeşmedeydim. Hoşgeldin merasiminden sonra sakin bir köşeye geçtik, sabah biramızı içmek için siparişimizi verdik. Daha sonra Gökhan bugün yalnız takılmayacağımızı, sevgilisinin arkadaşlarıyla geleceğini söyledi. Herkes bu duruma sevinmişken başımı öne eğip onayladım.
Öğleden sonra kokteyl içip şakalaşırken Gökhan birden ayağa kalktı. Sevgilisi gelmişti, Nazlı ile romantik bir kavuşmadan sonra ben de ayağa kalktım. Gökhan en yakın arkadaşımdı, Nazlı ile bir kaç senedir çıkıyorlardı. ikisini de çok iyi tanıyordum, Nazlıyla selamlaştıktan sonra üç kızın daha arkamda olduğu farkettim. içimizden olmadıkları için ufak bir tebessümle bekliyorlardı. Samimi bir şekilde iki kişiyi selamladım. Sana geldiğimde, kafamı kaldırıp baktığımda ise yüzünde beni sersemleten bir güzellik vardı. Yine de o gün, işte seni ilk gördüğüm gün olacaklardan habersizdim.