ozamanlar çok net hatırlıyorum, ben cansuyla mesajlaşmayı bıraktıkdan sonra resmen pgibolojik sorunlar yaşama başlamış gibi oldum, konuşacak kimsem yoktu her gece bir şeyler olduğunda gidipte ona anlattığım kadar rahat anlatıcığım kimse yoktu.

ne bileyim hayat bir anda çok boş gelmeye başladı vakit geçmez oldu. kendimi iyice salmış olan ben, yeni bir iş bulmam gerektiğimin kanaatine vardım. ama ha deyince de öyle kolay iş bulunmuyordu ki.

neyse hergün dışarı çıkıp iş arıyordum bir kaç yerede haber etmiştim. artık her akşam konuşacak birilerini aramayıp zamanın nasıl geçeciğini tekrar anlamıştım, taki o güne kadar. yolda giderken siması filan çok tanıdık birine rast geldim, evet cansuydu o.

beni farketmedi ama ben onu gördüm. sanırım ben bu kıza aşık olmuştum geçde olsa anlamıştım ama aşk garip birşeymiş.