ordan çıkıp hiç bir yere sapmadan eve vardım, salonda kafayı vurup yattım. neyse ertesi günü boş boş evde geçirdim, herşey okadar boş geliyordu ki işyerinde bütün gün ayakta durmaktan oturduğum yerden kalkıp ayağa kalkasım geliyordu.

neyse bir kaç gün bu şekilde geçti derken, cansu yine mesaj attı hiç sormaz oldun vs. diye.
bende senin atmanı bekliyordum yazdım.

sonrasında aramızda geçen kısa konuşma;

+ya öylemi
-evet öyle
+sen atsaydın nolurdu
-çalışıyorsun rahatsız etmek istemedim
+düşünceli arkadaşım benim sanki saatlerimi bilmiyorsun
-olsun işte filan gibisinden gittik. kızla mesajlaşsakta iyice arkadaş, dost olmuştuk.

hergün hergün birbirimize mesajlar atıyor, resmen birbirimizin dert ortağı oluyorduk. bu arada bende evde kendime bakmayı iyice bırakmış saç sakal karışık bir vaziyetde dolaşıyordum.

neyse 1aya yakın kadar bir süre böyle devam ettik. sürekli ama sürekli mesajlaşıyorduk daha sonra ne olduğunu bende anlamadım ama cansu hiç yazmaz oldu, ben yazsam bile geri dönmüyordu. arıyorum yine dönmüyordu. ilk günler oldukça merak etmeye başladım niye cevap vermiyor vs. diye...

sonraki günlerde artık ümidimi iyecene yitirip yazmak istemiyorsa yazmaz zorlamak birşeyi değiştirmez diye bende yazmayı bıraktım.