Yolun sonunda beni cennetin mi yoksa cehennemin mi beklediğini öğrenmenin tek yolu arafta beklemek ve sırat köprüsünde ilerlemekti.

Korkuyu beklerken daha çok korkar insan. Hızlandım. Apartman kapısından süzülüp söylediği kata çıktım. Kapı açıktı. içeri süzüldüm ve kapıyı sakince kapattım. Zeynep tam karşımdaydı. Öyle samimi bir gülüşü vardı ki beyler, aynı yaraları deşmemek için sustum. Hiçbir şey sormadım. Kurcalamaya gerek yoktu.

Sana yemekler yaptım. dedi ve ellerimden tutup mutfağa zütürdü. Yaprak sarması yapmıştı lan kız. Yaprak sarması...
Kemalpaşa tatlısı vardı, kendi elleriyle sıktığı portakal suyu vardı, meyveler vardı. Sarıldım. Doyasıya sarıldım. Hırkasına gözyaşlarım döküldü birazcık. Belli etmemeye çalıştım. Saçlarını kokladım. Boynuna dokundum, dudaklarından öptüm.

Senin için filmler seçtim. dedi. Hangileri var?

- August Rush
-into the wild ve
- titanik

Titaniği onlarca kere izlemiştim. Eminim ki Zeynep'de izlemişti. Fakat o günün anlam ve önemini bu filmle taçlandırmak mükemmel olacaktı.

Üçlü koltuğa oturttu beni. HDIM kablosunu televizyona bağladı.