gelen kahveciydi, kan ter içinde kalmıştı, yamaca kadar koşmuş gibi bir hali vardı, hayırdır dedi hocam birşey mi var ne bu halin, hocam dedi yetişin çoban şehmus tuhaflaştı kendini öldürecek bas bas bağırıyor, koştu hocam hemen arkasından ben de koştum, şehmusun evine vardık içeriden bağrışma sesleri geliyor, hocam kahveciye döndü kiminle dövüşüyor şehmus dedi, hocam dedi içeride çobandan başka kimse yok saatlerdir kendi kendine bağırıp duruyor, hocam direk içeri girdi biz kahveci ile kapıda bekliyoruz, köy ahalisi ise korkudan evin oraya gelemiyor, hocam girince çok kısa bir süre sonra ses kesildi, 10 dakika bekledim büyük stres ve korku içinde, hocam hala çıkmayınca içeriden sonunda dayanamadım kahveciye baktım ben içeri giriyorum dedim, kolumu tuttu yapma dedi, çektim kolumu girdim içeri, gördüğüm manzaranın dehşetini tarif etmem mümkün değil, orası bir ev olamazdı bütün perdeler örtülü vaziyette duvarın her yerine keçi başı asılmış yerde hocamın yaptığına benzer ama malzemesi ve çizimi ondan farklı bir şekil, iğrenç bir koku, duvarın dibinde her yeri kir içinde bir yer yatağı, ve köşede büyük bir saman çuvalının içinde ağzına kadar insan saçı dolu, hocam girişte ayakta durarak sürekli türkçe olmayan birşeyler söylüyor, çoban şehmus iki duvarın bitiştiği yerde vücudu duvara dönük ve kafası yere bakar vaziyette dizlerinin üzerine oturmuş sallanıyor, elinde bir tutam ... var ve o da sürekli türkçe olmayan birşeyler tekrarlıyor, dondum kaldım öylece, hocam okumayı bitirip bir süre sustu sonra şehmusa baktı, şehmus sen misin?, ses yok, şehmus sen misin?, yine cevap vermedi, şehmus sen misin?, üçüncü kez de cevap alamayan hocam ey ... bin ... yüzüme bak diye bağırdı, çoban tepki vermedi, ey ... bin ... yüzüme bak diye bağırdı yine bakmadı, üçüncü kez ise ey ... bin ... deyince inanılmaz bir hızla ayağa kalkıp hocama baktı