Kapıdan çıkmadan önce Yelda'yı öptüm ve kendini o adama teslim etme derken içimi buruk bir acı kaplamıştı. Kapı deliğinden baktığımda kimse yoktu asansörün sesi de duyulmuyordu. Hızlıca kapıyı açarak birkaö adım ötedeki kendi evime geçtim. Benim eve geçmemle birlikte Yelda yatak odasını düzenlemeye gitmişti. Benden hiçbir iz bırakmamak için her tarafı titizlikle kontrol ediyordu. Tv'nin karşısına öylece uzandım. Az önce mutluluktan gökyüzüne yükselen ben orhanın aramasıyla yerle bir olmuştum. Niye geliyordu ki şimdi bu adam. Alışmıştım yeldaya ve onun evde yalnız olmasına. Kaç gün kalacaktı ve yelda acaba nasıl bu akşamı atlatacaktı. Bu akşamı atlatsa yarın akşam vardı. Yelda'yı kocasından kıskanıyordum. Bu düşünceler beynimi patlatırcasına beni yiyip bitiriyordu. Fazla geçmeden Yelda'nın kapısının açıldığını duyduğumda yerimden fırlayarak kapı deliğinden bakmıştım. Gelmişti uyuz kocası. Daha kapıdan içeriye girmeden sarılmaya başladı Yeldaya seni çok özledim diyerek. Kapının kapanmasıyla kıskançlığım birkaç kat daha arttı. Ne yapacağımı bilmiyordum. Kapının arkasında neler oluyordu.