Aklıma eda geldikçe kalbim sıkışıyodu beyler . Ben Eda'yı düşündüğümden daha çok seviyomuşum. iki gündür Eda'yı düşünüyodum. Varım yoğum Eda olmuştu. Ama onun karşısın
çıkacak yüzü kendimde bulamamıştım. Ama artık kendimi toplayıp Eda'nın karşısına çıkmalıydım. Eda yı aradım. Telefonu açtı 'alo aşkım' dedi. Beyler onun sesini duyunca
ağlamıştım be gerçekten ağlamıştım . Telefonu kapatmak zorunda kaldım. Bildiğiniz ağladım yani. Siz hiç pişmanlıktan ağladınız mı . Beni seven bana aşık olan kıza Eda'
ya sırf abazalıktan dolayı ihanet etmiştim. Ama eda bunu öğrenmemeliydi çünkü ben Eda sız yapamazdım. Saç teli güneşime meydan okuyan kadına ihanet etmiştim.Bu pişman
lıktan dolayı bi köşeye sızmış anlamsız anlamsız halıya bakarken birden. Telefon çaldı . Eda arıyodu telefonu açtım beyler kendimi toparladım. cevap verdim 'alo canım'
. eda 'Neden kapattın telefonu hayırdır bişey mi oldu 'dedi.'asansördeydim de hayatım telefon çekmedi dedim. 'tamam aşkm ne diyecektin' dedi. 'bugün buluşalım seni öz
ledim' dedim. Büyük bir heyecanla 'tamam 'dedi ve güldü beyler. gülmesi gözümün önüne geldi. evde oturmuş bilincimi kaybetmiştim nerdeyse .beyaz ışığı görmüş gibi
bakıp gülümsüyodum karşımda edanın gülüşü vardı.