Sessiz sakin bir ortamda, Rahatsız sandalyelerin üzerinde ödevi bitirdik. Teşekkür edip bir borcum olduğunu söyledim.

Hiç beklemediğim bir şekilde;

+ Tavlama numaran bu mu? Çok klişe dedi.
- Anlamadım. Seni tavlamak isteyeceğimi mi düşündün. Hem de az önceki manzaradan sonra. ( Tsigalko reisin bin gülüşünün aynısı)
+ Şey nasıl göründüğünü biliyorum ama gerçekten düşündüğün gibi değil. Çok sıcaktı ve serinlemek için saçımı yıkadım sadece.
- ... ( inanmadım bakışı)

+ Gerçekten öyle değil. Ufff nasıl bir duruma düştüm ben. ( elleri kafasının üstünde gülüyordu. )

- Tamam tamam çok ısrar ettin. Bir gün küçükte kahve içmeye gideriz.

Kahve, çünkü beyler çay bana göre herkesle içilmemeli. Dost olmalı yanında, canına yakın olan bir can olmalı...