Verdiği ilacın adını bugün hatırlayamıyorum ama etkili bir ilaçtı. Yurda dönmeden önce cafelerden birinde çay içtim. Minibüse binip soluğu yurtta aldım. Kızların katına geldiğimde Ezgi diye bağırdım.

Bu sefer hemen geldi. ilaçların alış saatini vs anlattıktan sonra kendi odama gittim. Bir şey söylemesine fırsat vermedim.

Fatih ile diğer elemanı hep aynı pozisyonda görüyordum nedense. ikisi de yataklarına uzanmış ellerde telefonlar, ışık sönük, bir şeyler anlatmalar vesaire. Duş alıp eşofmanları giydikten sonra balkona çıktım. Bir sigara yakıp başımın üstündeki gökyüzüne baktım.

Sonra içeriye girip Fatih'e sınavın nasıl geçtiğini sordum. Fena değilmiş. Benim hatırladığım kadarıyla bu çocuğun hazırlık okuması zorunlu değildi. E peki neden muafiyete girmişti? Böyle bir hakkı var mıydı? Bunun gibi soruların aklımı kurcalamasına rağmen sormadım. Herhalde bir bildiği vardır dedim. Nasıl olsa mevcut olan sistemde sınav manyağı olmak trend haline gelmişti.