Her otobüs ve metroya binişim hep olaylı amk hep mi malların olduğu vagona denk gelir insan hep mi olayların oldugu otobüs denk gelir.
Ama bu hikaye benim yaşadığım mallıkla alakalı çünkü harbiden rezil rüsva oldum amk.
6,7 sene önce bilinen yerden otobüse bindim evime gidicem. Gelen otobüs acayip eski yani 90 larda kalmış amk otobüs miladını doldurmuş ama hala sidik zorulayla sürülmeye zorlanıyo.
Otobüs körüklüydü, boş yerde olmadıgından orta kapının oraya geçdim demir e dayadım kafamı, kapının oldugu tarafa doğru, eski otobuslrin kapılarıda insan gibi açılmıyo amk pata küte diye açılır bide kapı şimdillere nazan büyükdür.
Ben dalgın dalgın duruyorum kafam demir e yaslanmış, duraga gelindi kapı bi
Açıldı amk. Kulağımın dibinde önce bi ses sonra bi acı. Gözümü acdım kafam kapıyla demirin arasına sıkışmış amk çekiyorum gelmiyo. Kafam yere bakıyorum kaldıramadım utancımdan, 15 20 saniye ugrasdm gelmiyo kafam. Dediö bi kafamı kaldırıyım bi kaldırdım. Ya arkadaşlar Allah düşmanına vermesin bu acıyı gerçekden. kurbanlık koyunun kesilmeden önceki bakışları gibi bakıyorum millete. Güleni var,bu malın hali ne bakışları içinde şok olmuş insanlar var, tam karşımda bi kız vardı ona bakdm şokumsu bi haldeydi oda.
Kapı kapandı bagırdın direk orta kapı orta kapı diye acıldı kapı direk indim. otobüs yanımdan akıp giderken o milletin bakısları hala hafızamda . Amk anayolda indim zaten en yakın durak 2 km var orasıda benim incegim yer zaten eve yürüyerek gittim. Hayatımın en gibik günlerinden biriydi