‘’Sora sora Bağdat bulunur.’’ Demişler ya eskiler harbiden de doğru. Buraya geldiğim günden beri. Zeynep’in yanımda olmadığı zamanlar hep yol yordam sorarak tanımaya çalıştım şehri.
izmir’in insanları kendilerine adres sorulduğu vakit dudak bükmez. Biliyorsa adam akıllı tarif eder. Hatta karışık bir yerdeyse sorduğunuz yer ve yakınlardaysa kendileri bile, sizi aradığınız yere kadar bırakmak amacıyla eşlik eder. Her neyse ben adres sorduğumda birkaç kişiden ‘’ Hangi sevgi yolu?’’ cevabını aldım. Sevgiye susamış ve nice sevgiler görmüş bu şehirde layığına yakışır bir şekilde birçok noktaya sevgi yolu adı verilmişti. Bir kez daha hayran kaldım. Kaldırımlardan geçtim, ağaçları inceledim. Ve sonunda bir katolik kilisesi çıktı karşıma. ismi ‘’ Saint Polycarpe’’ kilisesiydi ve kapıda kilise görevlisi olduğunu düşündüğüm iyi giyimli uzun boylu biri duruyordu.
Hayatımda daha önce hiç kiliseye girmemiştim. Görevliye yaklaştım ve içerisini gezip gezemeyeceğimi sordum.