Volkan ile biraz daha lafladıktan sonra sınıf dolmuştu en sonunda, herkesi görme imkanım oldu, ilk gün volkan da kaynaşma imkanı bulamamış olsa gerek ki hep yanımdaydı. Şikayetçi değildim, gayet samimi bir kişilik gibi gelmişti bana. Dıbına koyduğumun ilk dersi edebiyatmış ve bu edebiyatçıya kıl olucağım daha ikinci günden belli oldu. Zil çaldı, geç kalan bir kaç hızlı adımlarla sınıfa girdiler ve ardından edebiyat hocası içeri girdi. Tahtanın önünde, elindeki deri çantası ile bir kaç saniye dikildi, gözleri ile sınıfı taradı ve devam edip çantasını masanın üstüne bıraktı. Kravatını gibtiğimin kravatını görünce sessizce biraz güldüm. Takım elbisesi kahverengi, kravatı sarı aq. o nedir lan. Nasıl bir kişilksin ey hoca. Zaten belli olmuştu, koduğumun okulunda edebiyat hocasıda manyak çıkacaktı ve işin en kötüsü bana çatacaktı daha ikinci günden. Benim güldüğümü görünce bir hızla sıranın yanıan geldi. Ben hocaya bakıyorum hocada sadece önüne bakıyor beyler. Daha fazla gülemedim zaten, şaşırmıştım, napıyor lan bu manyak diye geçirdim içimden. Korkmadım değil ama beyler. Şimdi bana çemkirse herkesin önünde direk rezillik diz boyu.. sonra kafasını bana çevirdi yavaşça ve

+’’Neye gülüyorsan söylede bizde gülelim’’ dedi duygusuz bir ses tonu ile.
Afalladım bir kaç saniye cevap vermedim ama bozuntuyada veremezdim, hocanın ne takum olduğunu bilmiyordum çünkü, cevap vermesem sonradan adım mala çıkabilirdi. Onlarada hiç gelemem aq.

-‘’Dışarda bir adam gördüm, sallanarak gidiyordu hocam, komiğime gitti ona güldüm’’
diyerek salladım ama ses tonumdan meydan okuduğum anlaşılıyordu. Fazla abartı değildi belki ama bir karşılık verdiğim barizdi. Volkanın bana baktığımı görüyordum, refleks oalrak size bakana bakarsınız ama ben gözlerimi hocaya kitledim, tip tip bakmıyorum ama sanki ne diyceğini bekliyormuşcasına bakıyorum suretine.
+’’hııı. Çok mi komik yürüyordu?’’ dedi.
O an hocanın benimle taşak geçtiğini anlamıştım tabii. Bariz aq, soruya bak. bu soruya bir cevap vermeliydim ki hoca hem bir şekilde afallamalı hemde benimle uğraşmayı kesmeliydi çünkü bütün sınıf beni izliyor aq. hiç 30 çift gözü sizi izledimi mi bir saçmalık olurken? Olayın her saniyesi bile rezillik sayılabilirdi ama benim bunu değiştirmem gerekicekti. O an beynim herhalde 10 kat daha hızlı çalışıyor olsa gerek ki hemen düşündüm sadiseler içinde,

‘’ bu dümbelek bir edebiyat hocası. Komiklikten anlasa gerek, komik bi şekilde anlatayımda kessin şu saçmalığı’’.

‘’öğretmenim, adam nasıl sarhoş olmuşsa hafif rampadan çıkmak için yürürken olduğu yerde adım sayıyordu. Sonunda geriye doğru düştü, nallar dikildi kaldı yerde. Sonra kalkmayı başarıp gitti’’ dedim. Anlatırken hafiftende taklit etmiştima adamı.Çok komik olmamıştı belki ama sınıf bunu duyunca gülmeye başladı. Bilerek öğretmenim demiştim, fazla rahat konuşmuştum ve öğretmenim lafı biraz bu taşaklığımı hafifletecektir diye düşündüm. Hoca bana bir baktı sonra ‘’ HA HA HA’’ dedi. Gülme taklidi yapıyordu aq. sinirlendim. Bende ‘’biliyorum hocam, HA HA HA’’ dedim. Bana baktı, ‘’çık dışarı evladım çık’’ dedi. Bütün sınıf gülüyordu aq. bana güldüklerini düşünüp utandım. Ama sınıfın kapısına doğru giderken sınıfa bakınca bunların hocaya güldüğünü fark ettim, rahatladım biraz.
Çıkınca kantine gittim, kantinden bir tost aldım, oturdum çalan slow müziği dinledim. Günün geri kısmı ise tanışma merasimi ile geçti. Hocayı o gün bir daha görmedim. Bizim sınıf bir kaç kere beni tebrik etti, ne adammışsın lan filan diyerekten güldüler. Bende canıma minnet lan ismim çıktı ama iyi yere çıktı diye sevindim.
Eve gittim, yorulmuşum, hemen yattım uydum. Kalkınca Cansu ile konuştuk, günümü anlattım, kahkahalar attı, onunkini sordum, edebiyat hocasının komedisi dışında onunkide aynıymış. iyi en azından kıza birisi sarkmamış daha ilk günden.