iyi olduğumu soyledim eve gitmelerini istedim babam is icin cagirildi gitti uvey annem kaldi basimda sude nerede diye sordum gelmedi dedi icim rahatladi sanirim artık ondan kurtulmustum gecesinde uvey annem esya almaya ve gitti bu sefer sude geldi yanima oturdu ve sadece bakti ama o bakis cok sey anlatiyordu beyler benden kopmamis aksine dahada takinti haline getirmisti herhangi bir carpisma olmadigi icin 4 gune evime döndüm ziyaretime simge gelmişti sudeyle yanima geldiler insanlar benim için uzulmustu buda bir ilkti beyler kendimi yalnizliga öylesine kaptırmışim ki arkamdakileri dusubmemistim hic tekrar ayaga kalkana kadar hergun ziyaretime geldiler o insanlara karsi yakinlik hissediyordum kendi çapımda ancak artik kibris vakti gelmisti gitmenin bu kaxar zor olacagini hoc tahmin etmemiştim simgelerle buluştuk vedalastim sude cok durgundu eve gidince direkt yattim yaklagib bir saat sonra sude geldi kirmizi olmus gozleri gitme dedi sadece karşımda durup gitmem gerektigini söyledim arkadaşlaiyla zaman gecirmesini soyledim hicbirsey soylemeden gitti ertesi gun bende kıbrısa yola ciktim ucakla java alanina indim önceden ayarladigim okulun yurduba yerlestim