Etrafa bakmaya devam ettim yine. Bizim sınıftakilere bakıyorum, bir kaç kişi şimdiden kaynaşmış, hava soğuktu, her ne kadar güneşli olsada herkes kalınca giyinmişti o gün. Sonunda müdür, bina kapısının önünde merdivenlerle bina kapısı arasında olan 7 8 metrelik boşlukğa konulmuş seyyar kürsünün önüne geçti, mikrafonu tıklattı. Adamın kafasının üstü kel yanlarda ve arkada saç kalmış, hafiften kilolu, 1.80 boylarında, gözünde sinek göz güneş gözlüğü olan bir adamdı. Beyler o gözlüğü görüp boyun altını karşılaştırınca tamam dinlemeye gerek yok dedim. Adam konuşmaya başladı, gibimde değil, babama dedim,

+‘’baba ben bi telefon açıcam’’

-‘’Nereye gidiyorsun müdür konuşma yapıyor?’’

+‘’Ayrıntıları sınıftakilerden elbet alırım bi şey olmaz’’

-‘’iyice şımardın ama hayırlısı... tamam burdayım ben’’

Dedi bende fazla göze batmadan arkalara doğru gittim.
Peki kimi arayacaktım? Bu saatte kimi arayabilirdim? Bin tane insan tanırım, bir sürü yakınım var ama aramak istediğim tek bir insan vardı. Sevgilim tabiki. O yaştaki bir insanın sevebileceği en yüksek mevkide bir sevgim vardı. Belki yaşım küçüktü o zaman ama kalbim büyüktü. Cidden seviyordum o kızı. Bağlanmıştım. Aramızda yaşamadığımız tek şey ciks di diyebilirim. Aq o yaşta ne ciksi diyebilirsiniz, doğru zaten o yüzden o yaşanmadı. Başka her şeyin olması ise normal bir durum değildi belki ama yinede umrumda değildi. O da ben de mutluyduk var mı gerisi aq. Başkası ne düşünür umrunda olur mu seven insanın? Benim değildi. Onunda değildi. Kraliçem yaptığım kız Cansu adında bir kızdı. Yaklaşık 6 aydır birlikteydik. Tanışma olayı klagibti beyler, bakışmalar, konuşmalar, mesajlaşma falan filan. Bildiğiniz şeyler. 2 sene sonunda dokunaklı bir şekilde teklif ettim. Teklif ettiğim gün o kadar duygulanmıştı ki, mutluluktan gözleri dolmuş ağlamaklı bir sesle ‘’istiyorum hayvan, tabiki istiyorum aşkını’’ demişti. ‘’Neden hayvan dedin şimdi ya’’ diye sorduğumda ise, ‘’bu kadar ağlatmak zorunda değildin ,biraz alıştıra alıştıra söyler insan’’ demişti. Anlından öpüp sarılmıştım. Güzel bir başlangıçtı tabi...