Ertesi gün Dilara okula gelmişti. Emre'nin yanına oturmadı bu sefer, önemsiz bi kızın yanına oturdu ve tüm günü onun yanında geçirdi. Emre ile gün boyunca hiç konuşmadılar, tabi ben ayrıldıklarını anlamıştım. Bana tenefüste gelip teşekkür etti Dilara'm. Neden diye sorunca Emre salağını bir güzel benzettiğin için dedi. Ne demek istersen birdaha yaparım dedim. Yok yok sakın kendi başını yakarsın bir salak için dedi ve gitti. Dilara ile konuşurken bile içim eriyordu dıbına koyim. Öyle bir şans ki Kübra Dilara ile konuştuğumu gördü ve yanıma yüzünü asa asa geldi. Sen napıyosun ya eski sevgilinle gözümün önünde konuşarak? Hani beni seviyordun? Hani hiç ayrılmayacaktık? gibi salak saçma cümleler sarfetti ve bu beni çok sinirlendirdi. Çünkü ben ona hiç ayrılmayacağız veya seni seviyorum gibi basit cümleler hiç kullanmadım. Hemen savunmaya geçtim ve ben sana ne zaman seni seviyorum veya ayrılmayacağız dedim gerizekalı! diye bağırdım. Sonra kız bozuldu gitti ve Kübra'yı da hayatımdan böylece çıkarmış oldum.