o günü yine bilgisayarda geçirdim sıkıntıyla sonra diğer sabaha geldik yine omletli bir kahvaltı zaman geçti ikindi vakti falan ben evde oturamam aq çıkayım dışarı dedim kuzenime ben dışarı çıkıyorum dedi oda tamam dedi bende giyindim tipimi falan düzelttim aldım yanıma baya para belki kız düşürürüm eğleniriz falan kafasıyla, çıktım dışarı yürü yürü ankaranın ortasına geldim amk çok kalabalık şöyle kafe dönerci falan arıyorum sonra hastanenin yanında bir dönerciye girdim döner yaptırdım amk 3 tl dönermi olur girdi züte sonra orda kalabalık bir parkta banka oturdum tele bakıyorum odaklanmışım tele video seyrediyorum etrafımda ne olup bitiyor haberim yok bir an içime bir soğukluk titreme geldi çokda kalın giyinmiştim amk böyle havadan sanki bana buz üflüyormuş gibi sol yanımda bir üfleme hissettim kafamı oraya dönüp bankta o hoşlaştığım kızı görmem birkaç salisede oldu ben kitlenmiştim ne biyere dönüyordum ne birşey diyebiliyordum sadece o geceki aynı kıyafetleriyle o soğukta altında mini kot yanımda bakışıyordum sanki gözlerinin içinde kaybolecekken kendime geldim gözümü kırpıp açtığımda yoktu ve sanki etraftaki seslerin volmesi tekrar açıldı hayata geri dönmüştüm aklıma etraftakilerin beni deli sanmıştır kesin diye geçirdim falan sonra arkamda köpek havladığını farkttim bi havaya bi sağıma bir soluma bakıp gücü yettiğince havlıyor tehdit eder gibi davranıyordu köpekleri severdim gittim okşadım o hala o yöne bakıyordu bende anladım bir taklk oldğunu geldiğim yoldan gibtirolup dönmeye başladım eve 200m kala akşam ezanı okunmaya başladı cadde kalabalıktı geçtim karşı tarafa ana yoldan yürüyüp sola döndüm oturduğumuz siteye otopartayım apartmana girmeme 50 m falan var akşam olmuş karanlık çökmüş sanki sesler yok oldu birtek nefes sesimi duyabiliyorum arabaların arasından sanki birşey varmış gibi görüyorum ama oraya dönüyorum birşey yok tabi bunları anlatırken o an nasıl korktuğumu tahmin edemem hızlı adımlarla apartmanın kapısına geldim

Bastım bizim evin ziline sesli iletişim var anahtarın yoksa evde biri varsa arıyorsun öyle açıyor ben basıp alo alo kuzen falan diye bağırıyorum yok cevap yok 5 dakikadır basıyorum anasını satıyım evdekiler öldümü kaldımı ses seda yok bunları yaparkende arkama bakmaya korkuyorum o an korkudan bayılıp gidecektim kafamı duvara vurup intihar etmeyi düşündüm derken omzuma o ince eli tatlı narin eli uzandı ve ona döndüm yine aynı kıyafetlerle karşımdaydı ama ona bir kez daha hayran kalmış gözlerimi ayıramuyordum öpesim vardı sarılasım vardı ancak hareket edemiyordum gözleri sanki kedi gözü gibiydi ama onu çok arzuluyordum sanki transa geçmiştim o soğukta içimdeki soğukluğu hissedip ona bakmaktan başka birşey yapamıyordumki arkamdaki kapının kilit açma sesiyle irkildim ve gözleri açtığımda yok yine gitmişti ve sanki çok normalmiş gibi geliyordu bana o adam yanımdan geçti gitti ben kapıya ayağımı uzatıp kapanmasın diye zile bastım alo kuzen dedim alo kuzen senmisin dedi evet dedim kapıyı açıldı dur geliyorum dedi girdim eve soyundum elimi yüzümü yıkadım falan çok korkuyorum artık yine onu görücem diye aklımdan çıkmıyor kuzenler yine salonda rahat kıyafetlerle oturuyorlar dedim birgün bunlarıda azgınlıktan saldırıp gibicem ama dedim böyle fizikleri yok ya geçtim odama yatarak telefona baktım geçirdik öyle birkaç saat akşam oldu halam eniştem geldi falan yaptık yemeği yedik salonda oturuyoruz kuzenlerle ben bunları heran dalabilirim azgınlıktan kendimi zor tutuyorum o sıra teli açtım cinlerle ilgili baya bilgi okudum acaba bu yaşadıklarım bilinçaltımmı yoksa cinlermiydi çok korkuyordum falan öyle zaman geçirdik kuzenlere bakıp çadır dikerek 3 saat geçti gittim yatağa kafamı koydum tavana bakarak uykuya dalmayı bekliyorum.