Az önce oturduğumuz taşa çöktüm ve başımı iki elimin arasına aldım. Ağlamamak için kendimi zor tutuyordum.

Neticede ağlamadım ve ailemin beni beklediği gevrekçiye doğru yol aldım. Sağlı sollu dizilmiş barlara baka baka ilerledim. Hayatımda ilk defa bu kadar çok içmek istedim. Fakat ailem yanımdaydı ve dükkanlar kepenklerini sımsıkı kapatmışlardı. Borcum olsun dedim.

Gevrekçiye vardığımda oturduğumuz masanın boş olduğunu gördüm. Yol bilmez iz bilmezlerdi. Nereye gitmişlerdi şimdi bunlar ?

Arabayı parkettiğimiz yere gittim. Araba orada olmasına rağmen bizimkiler yoktu. Babamı aradım telefonla. Karşı sokaktaki taksiciye yurtları sormuşlar. Taksici de seve seve yurtları gezdirebileceğini söylemiş ( tabi seve seve zütürür. para kazanacak huur. ) Neticede bir tane düzgün olduğunu düşündükleri bir yurt bulmuşlar.

Cemaat yurtlarına kesinlikle karşıydı babam. Bilenler bilir ki diğer yurtlar da çok pahalıydı ama uygun fiyata bulmuşlardı.

Taksi durağına gidip beklemeye başladım 10 dakika sonra geldiler. Babam Ben seni zütüreyim yurda. Eğer beğenirsen orasıyla anlaşırız. dedi. Atladık doblomuza. Babam ağır ağır illerliyor, az önce taksiyle geçtiği yolları hatırlamaya çalışıyordu.