Her neyse beyler. Bir devir kapanmıştı artık. Hayatımı gibip atmıştı ama olsun. insan hayatında nefes aldığı müddetçe hikayesine yeni ögeler eklenmeye devam eder. Bu söze sıkı sıkıya sarılıp kaldığım yerden, bu sefer daha büyük bir hırsla sınava hazırlanmaya devam ettim. Ortada bir söz vardı. Ve söz verilen kişi her ne yapmış olursa olsun, o sözü veren adam verdiği gibi tutmak zorundaydı. Söz vermek basitti, o sözü tutmak ise büyük bir marifet gerektirirdi.

Günler ayları devirdi ve o büyük gün geldi. Sınavdan bir gün önce Zeynep bana mesaj attı. Aylardan sonra izmir'den gelen tek mesajdı bu. Teşekkür ettim.

Sınav bir hayli zor geçti. 3 saat boyunca kaderimi etkileyecek bir savaşta ecel terleri döktüm. Elimdeki silahı iyi kullanabilmiş miydim?

Sanırım kullanmışım. Sonuçlar açıklandığında ve okullar için geçen senenin taban puanları belirlendiğinde istediğim üniversite'nin istediğim bölümüne girebilme şansını yakalayabilmiştim. Tercihleri yaptım. ilk 5 sıra izmir'deki üniversite'nin bölümlerinden oluşuyordu. Kalan yerlere de laf olsun diye birkaç şehir ve bölüm yazdım.