Gibimin inmesini sağlamak için gözlerimi başka yönlere çevirmek zorundaydım ama yapamıyordum. Sonunda kahvelerimiz hazırdı ve yudumlamaya başlamışken annem yeldaya;

- Yelda kaç yıldır evlisin ?
+ Eylülde 2 yıl olacak abla
- Kocan hep böyle yalnızmı bırakıyor seni hem canın sıkılır hemde geceleri korkuyorsundur ?
+ yok be abla ne korkması kocam haftada 2-3 gün evde olur diğer günlerde yalnızım. Hatta bazen işime bile geliyor güzel oluyor

Derken bana bakıyordu yelda gülerek. Napıyosun yelda annem anlayacaktı birşeyleri diye düşünürken beynimde şimşeklerin çakmasına sebep olan o cümleyi duydum yelda'dan

+ benim salondaki lamba yanmıyordu arızalanmış Allahtan John evdeydi de yardımcı oldu bana sağolsun.

Demesiyle beraber Yelda'ya diktim gözlerimi . Ben bunu söylemesini Ebru abladan beklerken Yelda neden böyle birşey yapmıştı. Ama vardı onun kafasında birşeyler mutlaka.