2-3 Hafta geçti, biz Dilara ile baya samimiyet kurmuştuk. Düzen oturmuştu. Aptal kız tayfaları, cool boylar, direk manita olanlar falan hepsi yerli yerine oturmuştu iyice. Bir de serseriler, işte serseriler kilit noktaydı. Tuvalete gidip sigara içtik 2 arkadaş, Dilara'dan sonra ki tek arkadaşım Mehmet Can'dı. Çocuk çok harbi birisiydi, hiçbir zaman da satmadı beni. Ne kız için ne başka biri için. Sigara içtik dönüyoruz, yolda Mehmet Can'a serserinin biri omuz attı. Daha ne oluyoruz dıbına koyim demeden birbirimize girdik. Sonuçta Mehmet Can'da baya bi hasar vardı, bende de ortalama derece de bi hasar vardı. Ama çocukların ağzını burnunu kırmıştık beyler. Yere sermiştik. Sonra sınıfa doğru uzadık, şansa bak ki hiçbir hoca da kavgayı görmemişti koskoca koridor da anasını gibeyim. Böyle bir şans yok. O kavga olayından sonra, okulda adım duyuldu beyler, artık baya ünlü olduk Mehmet Can'la ikimiz, manitalar hava da uçuşuyordu. Ama Dilara'nın beni içten içe köpek gibi kıskandığını biliyordum.