Ertesi gün kalktığımda pek aydınlık bir gün gibi hissetmiyordum. Yine aynı manzara aynı sabah aynı senaryoydu. Hevesim günden güne yerini umuda bırakır diye korkuyordum. Birazcık silkelenip güzel bir kahvaltı ile okula doğru yola çıktım . Okula vardığımda beni orada bekleyen arkadaşlarım ile içeri girerken Ayşe 'yi aradı gözlerim. ilk iki derse de gelmeyince Ayşe neden gelmediğin merak eder oldum. Zaten yerini umuda bırakmaya hazır hevesim varken hiç iyi bir haber değildi ve kabul edilebilir bir mazaret olmalıydı.