-tarık abi nasılsın?, dedim.
-eyvallah abim, buyur gel birşeyler ye.
-yok abi sağolasın.
-hangi rüzgar attı seni buralara? yüzümü bile unuttun lan.
-abi sorma öylesine geldim bi halini hatırını sorayım diye.
tarık abi gözlerime baktığında "yemedim ama hadi neyse" der gibiydi. ben de fazla ikna edici olmaya çalışmadım.
sadece zıkkımlanan şu arkadaşlarının ofisten çıkmasını bekliyordum.