6.sınıfım daha hafta sonunda okul kursları falan oluyo. O sıralar eskişehirdeyim tabi. Deli gibi kar yağmıs. Neyse kurs bitti. Evlere dağılcaz. Biz 3 arkadaş aynı yerde oturuyoz. Baktım çıktığımız gibi kar topları falan atmaya başladılar. Ben de kolumu attım böyle koca bi kar yığıntısı vardı kollarımda. Bi kız vardı direk kafasından âşşa döktüm. Sonra bi çocuk vardı bu kızı mı seviomuş çok mu yakın arkadassiymiş neymiş. Başladı laf atio falan baktım bu yumruk salladı tak direk çeneye. Sersemledim acuk. Ben salladım tutmadı. Sonra bu yine salladı direkt attı. Gözüme girdi bòyle beyler kar varsa ve yumruk yediyseniz artık yarım saatlik körsünuz demektir. Baktim bu sallıyi yumruğu bana yapıştırıyo ben sallıyom tutmuyo. En sonunda dayanamdım amk suratımi hem soğuktan hem dayaktan hissetmiom alıştım yani artık. Ben bunu zar zor tuttum gelişine bi kafayı salladım. Allahtan tutmuş. Bakıyorum bi tak göremiyorum ama hissediyorum bu altımda başladım saydirmaya bu da atıyo ama işlemiyo. Benim yumruklarda 2 kara bi surata şeklinde. Sonra huur çocukları ayırdılar. Çocuk da ondan sonra laf bile söyleyemez oldu. Meğer kafa bunun burundaki 2 kemiği mi ne kırmış.

Da kızın abisi sonra beni bulup tehtid falan ettiydi ona bi şey yapamadıydım. Cemil vardı ona sòyledim suktangazinin belalarındandır. Ondan sonra kimse bi bik yapamadı zaten. Sonra da muğlaya dòndük şansımı gib8yim amk.