babam herkese annem için huur diyordu. bu olaylar başlamadan önce aile dostumuzun evine gidip annemi kötülemiş zaten. annem dışarı çıkamaz oldu. hiçbir arkadaşı teselliye gelmedi. sadece ben vardım. ben ağlamamıştım hiç çünkü öfkemin üzüntüme ezici bi' üstünlüğü vardı. komşumuzu çağırdı ve annemi kaç kişiyle aldattığını anlattı dıbına koduğumun karısı da onu dinliyordu bi' yandan sigara içip ve anneme dönüp sende kendine çeki düzen ver diyip babamla konuşmaya devam etti. Ben bu sıralar hep dua ettim. bazen öfkeli, bazen gözüm yaşlı. islama uzaklaşmamın temelini bu sürede attım çünkü hiçbir duam kabul olmadı.