iki dakikalık bir
çırpınıştan sonra kucağımda öldü. Cennet olan Dünya 5 dakikada cehenneme
döndü.Tam dokuz yıl oldu onu yitireli.
Kendime olan güvenimi yitirdim. Artık kimseyi sevemem, kimsede beni
sevemez
korkusundan kurtaramıyorum kendimi. Bitkisel hayatta gibiyim.Tek elimde
kalan
bu net.bu net aracılığıyla sizinle paylaşmak istedim. Yitiren,ya da ben
yitirenle paylaşmak isteyen herkese elleri terlese bile ellerimi
bırakmamaları şartıyla elimi uzattım. Dost,kardeş, arkadaş ne olursanız
olun
ama elimi bırakmayın. Size sesleniyorum, elimi bırakmayın lütfen...

Bu yazıyı okurken sizinde eliniz terlediyse o zaman bilin ki sizde sevdiniz….
duygulandınız hatta ağladınız ama işte kader…