eve gittim salonda küçük mutfak tipi tvlerden vardı onu izlerken mehmet geldi. daha ayrıntılı bir tanışma muhabbet filan derken akşam oldu. mehmet tam benim kafama uyacak bir çocuk, çantasında oyun kolu filanda getirmiş pes atmaya başladık. biz pes oynarken altımızdan sesler gelmeye başladı, biraz dikkatli dinledik bir kürek sesi olduğunu anladık.

bakmaya karar verdik bizim ilk kat olmasına rağmen direk giriş değil 5 basamaklı bir merdivenden çıktıktan sonra daire kapısına ulaşılıyor. alt taraftada kazan dairesi var, evlerde petek var kömür atıyon yanıyor işte bilmiyorum o sistemin adını.

neyse kapıdan çıkıp aşağıya indik ışık filan yanmıyordu tam biz kapıya yöneldik, açıldı bir anda.

osman amca çıktı, bize şöyle 3-4 saniye baktım sanki biz yokuz gibi dümdüz yoluna devam etti, mehmet osman amca naptın kömür mü attın yoksa dedi. osman amca evet biz yaz kış kömür yakarız öyle alıştık dedi. bir gariplik daha dedim içimden.

mehmet, ilk günden fazla ses çıkarmadık di mi osman amca dedi. ben yukardayım zaten çıkarsanız da duymam, oğlum rahatsız olursa söyler zaten dedi. hem ters ters konuşma şekline hemde boş olduğunu gördüğüm evde hala oğlum kalıyor demesine şaşırdım doğrusu.