o kadar çok yalan söylemiştim ki , söylediğim yalanları unutmamam gerekiyordu , artık hepsini ezberlemiştim çünkü bana tekrar sordugunda açık vermemeliydin onuda kaybetmek istemiyordum sonuçta ilk çıktığı ilk sevdiği bendim. onun gibi birisini bulamayacagımı biliyordum . üniversite 2. sınıfta artık o kadar kudurmuş olmalıydımki 6 ay bi süreyle ondan ayrıldım ama beni hergün aramaya sürekli mesaj atmaya devam etmişti . şöylede bir sorun vardı ki ben bunları yaparken onun kız arkadaşlarıyla bile dışarıya çıkmasına izin vermiyordum makyajına giydiğine yaptığı herşeye karışıyordum telefonlar konustugu insanları bile seçiyordum . biyerden sonra beni annesiyle tanıştırmak istedi. annesiyle tanıştım annesi beni çok sevmiş çok güvenilir birisi oldugumu söylemiş ve rahat rahat güvenebileceğini söylemiş. nasıl böyle bi karar almış bilmiyorum ama gerçektende onunla ilgili aklımdan bir kötülük geçmemişti. ama ilişkimizin ilk 2 yılında hatta 3 yılında ben ne onun beni sevdiği kadar onu sevmiştim nede ona ilgi göstermiştim.