+196
-14
istanbul teknik üniversitesinde inşaat mühendisliği okuyorum. Ailem köylü gariban bir aile durumu iyi değil.Ben 1+1 eve tek başıma çıktım. Aklımda hem çalışıp hem okumak var.iş buldum bir tane bugün. Evlere gidip tek tek internet alıp almadıklarını sorup internet satıyordum.Ev ev gezdim ama sadece 2 kişiye satabildim.Bir sitenin apartmanın kapısı şifreliydi. ikinci katta pencerede bir teyze vardı. Telefonla konuşuyordu telefon görüşmesi bitince;
-Teyze ben ... internet şubesinden geliyorum. Bütün dairelere internet alıp almadıklarını sorucam. Kapı şifresini söyler misin? dedim
Bir süre baktıktan sonra telefonu çaldı açıp konuştu o arada ben teyzeyi izliyorum. bana dur işareti yaptı. Bende bekledim heralde görüşme bittikten sonra şifreyi söylücek dedim.10 dk boyunca telefonla konuştu ben ayakta bekliyordum baya yorulmuştum acıkmış ve susamıştım. Telefon görüşmesi bitince aşağı indi kapıyı açtı dışarı çıktı.ben kapı kapanırken yetişemedim. Teyze kapı kapandı dedim. Hiç umursamadan gitti kapının 20 m yanındaki gelen arabadaki misafirlerine evinin yolunu gösterdi.O sırada hala kapının önünde bekliyorum. Misafirleriyle apartmana girerken bende arkadan girerim diye geçtim bekledim. Hepsi kapıdan geçince kadın git interneti başka apartmana sat şeytan diyip kapattı kapıyı. Misafirleri 5-6 kişiydi hepsine rezil olmam ayrı hüzün 30 dk bekleyip apartmana girememek apayrı hüzün.Eve gidip ağladım.
20 yaşında ekmek parası için çalışan bir öğrenciyi böyle ağlattılar.