hoca konuştukça korkularım artıyordu. aile olarak nasıl bir belanın içine düştüğümüzü ciddi manada idrak etmeye başlıyordum ve daha da önemlisi hocanın kurtuluş yollarından bahsetmeyişiydi. kısa bir sessizlikten sonra içimi kemiren o soruyu sordum. Nasıl kurtulacağız hocam? eğer sözümden çıkmaz ve iradeni sağlam tutarsanız allahın izniyle bu işten sıyrılırsınız dedi. damadın kim olduğunu sordu dayım dedim. düğünden önce düğüne katılacak bizim taraftaki herkesi görmek istediğini söyledi. özellikle ananemi görmek istiyordu. ananemin müstakbel gelinimizin yüzünü gördüğünden bahsettiğimde hocanın yüzünden belli belirsiz bir tik olmuştu. bu adamı bile endişelendiren bir mevzunun tam kalbine dalmıştık ve benim dışımda kimse durumun vehametinin farkında bile değildi.
Şaka lan hepsini öpecekler üç çarşambaya kadar.