Geçen kış işte otobüsle eve gidiyorum. liseli kekonun birisi bindi ama otobüse bindiği anda hava soldu nefes alamadık zaten kış, camlarıda açamıyoruz. neyse en arkanın bi önüne oturdu bu, cool gibi davranıp camdan dışarıyı izliyo bide puşt. bi durakta 5 tane liseli kız bindi arkaya doğru geçtiler. buda kızları görünce bi terledi bi hareketler bi kasılmalar felan. bende ineceğim durağa geldim gittim arka kapıya doğru. bu kekoda inecekmiş şansımı gibiyim. kızlara bakmamak için ayakta telefonu kurcalıyo pekekent. kızlarda bunu farketmediler bile. durak gelince otobüs durdu kapılar açılır açılmaz bu keko atladı otobüsten atlarkende eminönünden aldığı montu otobüsün demirlerine takıldı. bu salak asılı kaldı. bin yardım istiyo bende gıcık olmuşum buna. bi düşürdüm bunu. bütün otobüs gülüyoruz felan. sonra şöför devam etti ben farkında değilim hala gülüyoruz. bu kekoda ışık hızında kaybolmuş ortalıktan. sonra kendime gelince bir baktım 3-5 durak geçmişiz. bende hemen inmeye çalışırken montum takıldı asılı kaldım. arkadan kadının biri beni kurtarırken bi düşürdü. bütün otobüs bana gülmeye başladı. bende utancımdan ışık hızında kayboldum. buda böyle bi anımdır