+1
beni ortadan bölen her ne varsa
sizleri de o bölüyor işte.
ne kadar gam ve keder var değil mi ?
şu kocaman gökyüzü bile keder sanki.
ya da şöyle mi oluyor
acı çeken insan, çevresinde dolaşan her şeyi
acı olarak mı algılıyor ?
... fakat anlatması zordur
onca şeyi yaşayabilmek ancak
kattiyen anlatamamak.
dünyanın en güzel şiirinde dahi görememek.
öyle ki
haziran bile anlatamıyor bu hazin sonu.
hiç düşünme ! vur beni.sol yanımdan.
sakın tereddüt etme ! ne var ki yaşayacak ?
ah, şu hayatın sağı solu belli olmuyor.
sen umursama onu ! tam solumdan vur beni.
altı yıl önce yaptığın gibi. seni gördüğüm ilk an,
seni gördüğüm ilk an nasıl vurduysan beni solumdan
acıma ! yine öyle vur beni.
korkma lütfen. korkacak bir nefesimiz var
bir de bir cigara yakamayacak nefesimiz.
şu gecekonduların arasında yalan yok
bıçağını gülümsemenin keskin susuzluğundan
çek şimdi sakin kahkahanı, hayatın gözlerine vur.
istasyon ağırlığında bol çeliğin kimsesizliği gibi
o zaman öyle kokmak gerekiyordu. bizler de yaşam kokardık.
sokağın başında ayakta duranlar vardı bir de
gülünecek ne varsa ona gülenler.
bunlar benim duygularım.ben buradan hissediyorum da seni
sen kalbimden duymuyorsun hezeyanı.
şimdiler de hadsafhada insansızlık ve nefer.
sokaklarını gezindiğimiz şehir de yaralı.
parkalarından kan akanlar da yaşıyor
ellerinden güzel yaralar satanlar da.
en çok o güzel çocuklara yazık oluyor
çocuklar hep ağlıyor.
bir kadına kıyılmasın bir de çocuğa.
ördek kardeşiniz pgibolojisini bozmak içinn