ne kadar boktan bi dunya

tüm kalabalığın arasından
kadınların kalçalarına göz ucu ile
bakmadan
yavaş ve seri kanlı bir biçimde
geçtim.
kimse tarafından fark edilmeden
kendi şiirimi söyleyerek
sıranın ardından geçerek
yalnızca istediğim içkiyi aldım ve
uzaklar da bir yerler de çöktüm
tek başıma bir masaya çöktüm.
dansın ve afrodizyak etkisinin arasından
sevişmeden, nefretin buhranı ile
geçip
yalnız başıma bir masaya oturdum.
ağzımda duran cigaranın telinden
küfür ederek söyledim ;
bana göre değil,
kalender adamlara göre değil böylesi.
fazladan bir dudak isteyenlerin işi
burada oturup seyredemezsin
mazinin deşip geçen şarapsızlığını.
sevilmeyenler oturamıyor sanki burada
tek başına bir masa da oturmak dahi zor
bizler ait değiliz bu kalabalığa
neler yapıyor böyle insanlar,
bağırış,bol küfür ve gamsız bir hayat
hayalini burada sürdürmeye çalışanların
arasından bir nefes almayı denemek
benim gibiler için zor kere zor
ellerime baktım da
onlar da buranın bir parçası değil
yavaşça kaybolup giden benliklerini
bir bardak içkinin yudumlarına gömenler
hiçbir iş yapmayıp yalnızca dolaşanların
ait olduğu yer burası.