istanbula geldiğim zamanlar karı kız konusunda arkadaş çevremde iyi bi ün yapmıştım. neden çünkü hiçbi zaman bu kız şöyle bi kız bunu yapar mı şunu der mi yada bunu dedi maksadı buydu amacı şu gibi şeyler düşünmezdim, direk sonuc odaklı ve heryerde herkese karşı hep aynı adamdım. nettim ve asla ayak yapmazdım, konuşmayı sever ve hep ben konusuyorum acaba yüz vermiyo mu gibi mal mal sorular sormazdım kendime

ve ne olursa olsun hep sonuc odaklıydım, maksadım neyse ona doğru emin adımlarla yürürdüm karşımdaki,yer, zaman hiç farketmezdi. çözüm üretir,o çözümle sonuca giderdim