hayata dair hiçbi fikri olmayan,25ine kadar baba parası yemiş içmiş sıçmış gezmiş tozmuş gibişmiş, fakir veya ufak insanları hor gören, ti ye alan, dalga geçen, akıl fukarası bi insanın benim yaptıklarımı eleştirmesi.. benim hakkımda başkalarına bundan bi tak olmaz demesi.bu kişinin akrabam olması.öz dayımın bu kişiyi bana övmesi; bak baba parası yemiyo bütün gün direksiyon sallıyo babasının bir kuruşunu almıyo demesi (babasının taksi hattı var trilyonluk onda şoförlük yapıyo) diyip onu savunması ve benim bu insanlara karşı iyi güleryüzlü davranma zorunluluğum beni öldürüyor. karşılarına geçip yapmacık oruspu evlatları bende sizin o sıfatınızı görmekten hoşlanmıyorum fakat akraba bağı var, ailem için mecburum züt suratınıza bakmaya diyememem. bi insanın varlığı, ismini görmek bi insanı rahatsız eder mi? ben o isimleri görünce hayattan soğuyorum, mutlu olduğumda görsem duysam moralim bozuluyo insanlar nasıl bu kadar itici olmayı başarabiliyolar ?