Herke voleybol oynarken ben de yüzüyordum. Aynı zamanda öğrendiklerimi sindiriyordum.

Öküz Giray.

Kıyıdan biraz daha uzaklaştım. insanları duymak istemiyordum. Ayrıca rahat rahat yüzemiyordunuz. Sürekli birine çarpmak kadar sinir bozucu bir şey yoktu. insanlardan uzaklaşınca su daha da soğuk oluyordu ve soğuk su zihnimi açıyordu.

Tahminen boyumun iki katı derinliğinde bir yerdeydim. Ama bu beni korkutmuyordu, aksine huzur veriyordu.

Ta ki başımı sudan çıkardığımda ayağıma kramp girdiğini hissedene kadar.

Lanet olsun!