Ağla panpa ama öyle gözünden yaş gelecek şekilde değil. Ben annem babam uyuduğunda balkona girip, kapısını kapatıp, kendimi sıkmadan baya iyi ağladım. Biraz da ağlarken "sevdiğim" müzikleri dinledim. Bu dünyaya sınırsız dert görmek için gelmedik. Elbet bir gün "ohhh" çekeriz.

Edit: Ayrıca ilk senemde üniversiteyi kazanamayınca duygularımın hepsini kaybettim. (inancım da kalmadı çok fazla.) Kimseye acımıyorum. Yanımda birisi tecavüze uğrayacak olsa yanından çeker giderim derecesindeyim. Ailem yanımda evet bu yönden yalnız değilim ama bütün her şeyimi aileme anlatamıyorum.