Nedenini bilmediğim bir hisle çığlık attığımda Şşş. Burada seni duyacak kimse yok. derken parmakları dudağımda gezintiye çıkmıştı. Tiksinerek başımı yana çevirdiğimde elleri saçlarımın arasına daldı ve bir tutdıbını kavrayıp gözlerine bakmam için beni zorladı.Biraz konuşalım mı Defne? ifadesiz bir yüzle karşımdaki sandalyeye oturduğunda içimde ufacık rahatlama kırıntıları oluşurken tekrar klostrofobim kapımı çaldı. O yüzden klostrofobiyi zihnimde gerilere iteledim..

okuyan varsa ses versin beyler