19 yaşıma girecegim abi, şimdiye kadar bi kere bile babamın bana şefkat gösterdiği olmadı. Bazılarına yalan gibi gelicek ama öyle. Hiç sarılmadı babam bana. Hani herkesin babası yanında olur oğlunun, destek olur ya. Benimki tam tersini yapti. Hep tökezlememi bekledi. Ne zaman yere düşsem ve bir şeyleri başaramasam bunu ilk yüzüme vuran babam oldu. Babam demeye utanıyorum. Kim çocuğunu kardeşiyle birleşip döver? Kim çocuğunu daha 5 yaşındayken televizyon kumandasını kırdı diye kömürlüğe kitlemek ister? Herkes şanslı değil. Hayatımın en eğlenceli geçmesini gereken yıllarımı yalnız geçirdim ulan. gibeyim böyle adaleti. Ölüp kurtulasım var. Gerçekten öldükten sonra beni neyin bekleyeceğini bilsem şuan öldürürüm kendimi. Birbkız bana seni seviyorum demedi. Bir arkadaşım bana iyi ki varsın demedi. Hayatta istenmiyorum ulan. Kimse istemiyor beni. Bu hayatta herkesin dertleri var biliyorum ama. Herkese dertlerini unutturan onu kamçılayan bir şeyde var. Kiminin babası kiminin sevgilisi bu. Benimse kimse yok. Boşu boşuna hayattaymışım gibi geliyor bana. Sanki laf olsun diye nefes alıyormuşum gibi. Bilmiyorum nereye. Bunun sonu. Pgibolojim çökük. Her gün ağlamaktanda bıkan gözlerim neler görecek. Veya görmeyecek mi.