Bunlar olurken ağlıyordum. Tek başıma çıkamıyordum bu işin içinden. Kafayı yemek üzereydim. inancımı zaten kaybetmeye başlamıştım. inanmak istiyordum ama kafamı sürekli meşgul eden şeyler vardı. Bir süre devam etti bu. Ailem her zaman yanımdaydı bu sürede ama onların da elinden bir şey gelmiyordu ki. Benden daha çok üzülüyordu onlar.