Beyler bundan 12 sene önce falan yani ben 6-7 yaşlarımdayken bi kıza tutulmuştum.Çocukluk aşkı yani bilirsiniz başınıza gelmiştir.O dönemler bigiblet modası çıkmıştı herkes alamazdı bi tek zenginler alabiliyodu. Babam banada almıştı bende heyecanla bigibletçiye zütürüp modifiye yaptırdım. Bigiblet ankara pavyonuna döndü cd,yıldızlar, kornalar vs.Neyse bigibleti olanlar arasında mahalle yarışları yapardık fakirlerde izlerdi bizi.Bi baktım kızda orda. Neyse yarış bitti 1. olmuştum. Hala hatırlarım kız tozların olduğu bi yerde duruyodu bigibletle gidip tozlarda kaydırdım etraf toz bulutu oldu amk. Kıza atlada bi tur atalım dedim. Kız hafif nazlansada bindi önüme. Bizim buralarda bi yokuş var çıkarken düz yoldan çıkıyosun inerken dimdik yokuş amk. Böyle belediyenin amk daha yeni yeni ayıkıyorum zaten. Neyse kıza havalı havalı sıkı tutun gidiyoruz dedim. Velhasıl kelam saldık kendimizi yokuştan aşağı. Kız kollarını açmış gülüyo falan o an çok mesuttum. Yolun ana caddeye bağlanmasına yakın frene basıyim dedim fren fos çıktı çılgınlar gibi aşağı iniyoruz ve frenler tutmuyor. Kızın haberi yok hala sipastikler gibi eğleniyor.2-3 saniye içinde düşündüm 'ulan seviyorum anca beraber kanca beraber' falan dedim. Bildiğin ölüme gidiyoruz amk. Dönemeşten döndük giberim aşkını ızdırabını diyip atladım sürüklendim durdum.A ilerden imdaaaat diye bi çığlık sesiyle gümleme sesinin gelmesi bir oldu. Kız ağaca toslamış. Hemen gittim bigibletimi aldım anası gibilmişti bigibletimin.O günden beri kızla görüşmüyoduk. Bugün kızla denk geldim kız yüzüme bile bakmadı ama hala anılarım depreşik.Ne yapıcağımı bilmiyorum bi akıl verinde düşüriyim şunu