Acının tadına baktım, bu benim için bir kutsayıştı,

Nefretin tadına baktım, bu benim için bir ziyafetti,

Ama ölüm... ruhumu paramparça etti, azizim...

Dinle şarkımı, ben Ölü Adam'ım,

Bu şarkıyı onlar için yazdım...

***

isterik kıkırdamalar ve fısıltılardan vücut bulan uğursuz bir hayalet odanın içinde dolanıyordu. Her şeyin içindeki bir şey ve bir şeyin içindeki her şey, bu hayaleti kucaklayıp boğuyordu. Ezrikarumalı diplomat atıldığı karanlık hücrede yalnız değildi... Karanlık yanındaydı. Onu okşuyordu ve zehirli sırları anlatıyordu.

Karanlık, diplomata bir köprü kurması için yardım edecekti ama küçük bir fedakarlığın karşılığında; ufak ve tatlı Succubuslar'ın dolgun ve karanlık vücutlarıyla küçük bir oynaşma ve çarpık bir haz. Karanlığın kızları, çok tatlı ve çok hilekar.

Orgiastik bir senfoni başladı.

Karanlığın içinde, beli belirsiz bir suret hem ağlıyor hem gülüyor. Onu yaktılar! ONU BENDEN AYIRDILAR! CADI, DAĞLARDAKi ŞATO!