ortaokul boyunca aynı pantolonla gitmiştim okula. pantolonda komşumuzun pantolonuydu okulu bitince bana vermişti. 8. sınıfta bacağımdaki kıllar gözükürdü (pantolonun kısalığından) çok dalga geçen olurdu, ergenliğinde etkisiyle insan çok içerlemiştim o zamanlar.

knk sizi anlayamam hiçbir zaman. ancak o duruma bende sahit oldum. durumumuz normaldi ancak ben garip bir cocuktum kim ne der millet benim hakkımda ne dusunur hiç takmazdım. babamların gel elbise alalım uyarısına karsın hiç ellemez. hep aynı tshirt ve kadife pantolonu giyerdim. 1 yıl okul haricinde gittiğim her yere abartısız aynı kıyafetle gittim. bu olaydan sonra normal bişeyler giymeye basladım ancak millet o 1 yıl boyunca hep acıyarak bakmıştı bana hiç takmazdım o sıralar simdi idrak ediyorum o 1 yıldan sonrada hep üstü kapalı bu olaya değinirlerdi. Ancak mutluydum be panpalar o 1 yıl boyunca acıyarak bakan gözler durumumuzun iyi olmasına ragmen fakirin halini tattırdo bana ve birde ders verdi. insan baskalarının ne dusundugunu (kim ne der anlamında) takmadığı an mutluluğu yakalıyor.