yarıyıl tatılı de bıtmıstı beyler hıkaye uzun oldugu ıcın buraları boyle cabuk atlıyorum can alıcı yerlerı de gelecek. okula tekrar döndüm artık hiçbirşey eskısı gibi değildi ayseyle ben sankı normal arkadaslar gibiydik. sevgilim gibi değildi ve beni umursamıyordu o kadar koyuyodu ki bana anlatamam beyler. arkadaslarımla daha cok vakıt gecırmeye calısıyodum olmuyodu sonucta herkesın kendıne gore bı derdı vardı ve herkes kendı dunyasındaydı. ama en guzel arkadaslarım da o okulda olmustu beyler ne ılkokul ne orta ne lise hersey polis okulundaki dostluklarımdaydı. bızden buyukler akıl verırlerdı oturur saz çalardık arkada gitar çalardık sigara içme alanında dertlesirdik herseye devaydı onlar o zaman. mayıs ayına gelmıstık mezunıyete bısey kalmamıstı ayseyle artık kavga etmeye baslamıstık benı hıc umursamıyodu sallamıyodu telefonlarıma cevap vermıyodu gercekten cok kotu bır durumdu. aradım konustuk 1 saate yakın olmuyor dedi yapamıyoruz boyle uzaktan su an yanımda olsan hersey o kadar farklı olacaktı ki dedi haklıydı da bı yonden cunku aynı okulu okumak ıstemıs ben ıstememıstım ve sankı bunun cezasını cekıyor gibiydim. ama beyler seven katlanmazmıydı seven mesafelerı dınlermıydı benım ıcın durum buydu ama ona gore neydi? sevdiğine emin değildim artık. bana verdigi acıdan ve can sıkıntısından baska bırsey değildi...