ikinci sınıfa geçmiştik ayşe de 2 ye gecmıstı tabi okulunda fakat bazı işler yolunda gitmiyodu beyler ben bı yandan hayallerıme kosarken ayseyle de bagları sıkı tutmak ıstemıstım fakat o alısmıstı universite ortdıbına beni sallamıyor ben bi sürü fedakarlık edip tonlarca ceza alma yukunu göze alıp derste telefon kullanırken mesaj attıgımda ders bıtınce belkı bır mesaj gelıyodu bu sorunları dıle getırdıgımde ıse derslerının yogun oldugunu soyluyordu fakat oyle degıldı ınanmak ıstemıyordum ve haklıydım beyler cunku 1. sınıftayken derslerını ıhmal etme yazma dedıgımde bunları soylemıyodu bana hatırlattıgımda ıse o gecen seneydı artık daha samımıyız senınle gıbısınden sacmalıklar sunuyodu bana üzüyodu beyler gercekten cok kötü yatılı bir okulda aklınız eger bı yerde kalıyosa ve elınızden bısey gelmıyosa bu cok kotu askerlık yapan panpalarım bilir bu duyguyu 2. sınıfın yarı yılıbıttı memlekete yıne ayseyle donduk soguma vardı farkedebılıyodum bunu konusmak ıcın uygun zaman kolluyodum ve ertesı gunun olmasını bekleyecektım babamdan emektar şahini istedim araba anca o var amk napalım ayseye soyledım bızım oralarda liselilerin genelde kacıp yiyişmeye gittigi bi piknik alanı var cok guzel bı yer konusmak ıcın orayı secmıstım ne hıkmetse ama aklımda kotu bırsey yoktu olamazdı da zaten cok sevıyordum onu. gıttık oraya ben olanları anlattım bana unıversıtede olmadıgım ıcın o ortamları bılemeyecegımı arkadaslarına da vakıt ayırması gerektıgını onu sıkmamam gerektıgını anlattı sok olmustum beyler kılometrelerce oteden nasıl sıkabılırdım kı onu arkadaslarıyla zaten hep beraberlerdı sınıf ortamında ama benım tek ıhtıyacım olan kısı oydu baska kımsem yoktu o 4 duvar arasında