Bizde kimde para varsa ortaya kor , herkes oradan yerdi. Hala da öyledir. Annesi babası giderken Cem'e ne televizyon , ne buz dolabı , ne de çamaşır makinesi bırakmışlardı. Mikrodalga fırın , Cem in yatagı ve salonda koltuk takımı kalmıştı sadece. Bir şeyler yapmak lazımdı bu adam için. Cebindeki para daha 2 günde tükendi. Nereye iş başvurusunda bulunduysa alınmadı. 1 hafta sonunda yemeğine dahi ben almak zorunda kalır olmuştum. O sırada 2. el bir buzdolabı kıstım bir de buna ama gıcır , ter temiz. Aradan bir süre daha geçti ve ben şu sonradan ödenen , artı para , nakit avans gibi şeylere başvurmaya basladım hem Cem'e yokluk cektirmemek için , hem de kendi hayatımı düzgün bir şekilde devam ettirebilmek için fakat olmadı. Gercekten para yetmedi aradan 1 ay geçti ve Cem 2 haftalık kirayı takıp benim ailemle yaşadıgım eve taşındı , benim odamda zaten 2 yatak vardı ve böylesi daha iyi bir yoldu. Ailemde severdi Cem lavugunu , onlar teklif etmişti hatta.